Mijn Persoonlijke Bedevaart

Zoals ik op mijn Hongarije website al beschreef: Ik heb 'iets' met Maria. Aangezien die website een andere strekking heeft, ben ik daar niet verder op in gegaan. Toch wil ik ook dit stukje van mezelf wel een plekje geven en aangezien ik op deze website toch al mijn ziel blootgelegd heb...

Mijn gevoel naar Maria is heel dubbel. Voor de duidelijkheid; ik heb het hier over de Maagd Maria. Ik ben zelf gedoopt en een deel van mijn jeugd kerkganger geweest. Toen ik na de lagere school op een Katholieke Mulo terechtkwam, zat ik bij godsdienstles vooraan en was uiterst geïnteresseerd. Toen ik een vriend had die zich in de kerk altijd 'heel gelukkig' voelde, heb ik hem een poosje vergezeld in zijn zoektocht naar het ware geloof. Achteraf denk ik dat dit mijn laatste stuiptrekking is geweest. Het ware geloof is in de kerk niet te vinden. Niet voor iemand die zo in elkaar zit als ik tenminste. Het ware geloof zit immers in je Zelf ?!

Ik schrijf dit artikel niet om het Katholieke Geloof aan de kaak te stellen, maar omdat ik wat kwijt wil over mijn dubbele gevoel naar Maria, of eigenlijk de Mariaverering. Zou ik namelijk geen moeite hebben met opgelegde dogma's, dan zou mijn gevoel niet dubbel hoeven zijn. Dan zou ik de verering van Maria als Moeder Gods zonder slag of stoot accepteren. Als ik het Geloof in het algemeen zou verwerpen, was er ook geen enkel probleem, maar zo simpel ben ik niet. Ik heb al lang geleerd het 'kind niet met het badwater weg te gooien'. Hoewel een kerkgang en aanbidding van een beeltenis voor mij geen must is, kan ik goed begrijpen dat anderen hier nog behoefte aan hebben.

In de periodes waarin ik het moeilijk had, op zoek naar mijn Zelf, mijn ware Ik, is Maria mij tot ware steun geweest. Dit begon door haar verschijningen in mijn dromen en het oneindige liefdesgevoel dat ze daarbij uitdroeg. Maria nam de plaats in van Moeder met hoofdletter M. Moeder in het groot. Niet zomaar de moeder van een klein gezin, maar de Moeder van en voor iedereen die haar nodig heeft. De Universele, Spirituele Moeder. Mijn Universele, Spirituele Moeder.

Toen ik door een hele moeilijke periode ging en Haar door verdriet overmand om hulp riep, viel er een warme deken over me heen en heb ik de meest verkwikkende slaap ooit ervaren. Wie dit liefdesgevoel heeft ervaren, weet precies wat ik bedoel. Wie dat nooit heeft ervaren, kan ik het waarschijnlijk ook niet uitleggen.

Wat voor mij het Ware Geloof inhoudt, is een diep gevoel van Liefde. Deze Liefde kan zowel ervaren als uitgestraald worden, en heeft niets te maken met fysieke omstandigheden. Het heeft ook niets te maken met vooroordelen of straffen. Alleen met Liefde. En daar zit nu precies mijn knelpunt. Door mijn Liefde voor Maria, zullen Mariabeelden en Mariaverschijningen mij altijd blijven trekken. Het is een stukje materialisering van mijn verlangen.

Toen ik in Frankrijk logeerde was het eigenlijk vanzelfsprekend dat ik de roeping voelde van het nabijgelegen Lourdes. Al bestond die roeping alleen maar in mijn geest. Helaas waren de omstandigheden destijds zó, dat ik qua vervoer afhankelijk was van een derde partij, en die was geheel niet gelegen het mij makkelijk te maken. Ik heb deze reis dus niet kunnen maken, maar kreeg diezelfde nacht een droom, waarin ik een houten deur zag die een stukje open ging en een zanderige grond liet zien. De begeleidende boodschap was niet mis te verstaan: "Waarom zou je zoveel moeite doen om iets te ervaren dat binnen je bereik ligt?" Ik besloot mijn verlangen los te laten tot de tijd rijp zou zijn en in de daaropvolgende 'Reading' zag degene die de reading deed mij in een zuivere witte jurk neerknielen voor de Maagd Maria, waarbij ik gezalfd werd.

Deze reading was een ervaring op zich, aangezien ik niet echt op vriendelijke voet stond met degene die de reading zou doen, en een reading heeft geen enkele nut wanneer deze niet als waar aangenomen kan worden. Toen ik echter in de kamer kwam, ervaarde ik een sterke energiestroom en werd ik als het ware op de stoel 'gezogen', waarna het gebied rond mijn hart zo warm werd, dat ik me zonder problemen openstelde voor wat er ging komen.

De reading zelf bestond uit twee gedeelten. Ten eerste werd en alleen maar verteld wat er gezien werd. Ik kon deze beelden feilloos plaatsen, aangezien ze aansloten bij een eerdere reading die ik in Italië ontvangen had. Het tweede gedeelte bestond uit een 'uitleg' die er behoorlijk naast lag, maar ontzettend belangrijk was omdat ik hier heel duidelijk het verschil kon ervaren tussen een 'Zuivere Reading' en de egogebonden uitleg, die meer vertelde over degene die de reading deed, dan over mij. In mijn artikel Leren Interpreteren heb ik al terloops naar het gevaar hiervan verwezen.

Mijn echte Lourdes ervaring had ik een aantal jaren later, in Hongarije. Na een bezoek aan een kuuroord stelde onze begeleidster voor om even een bezoekje te brengen aan de Heilige Bron, die daar in de buurt gelegen bleek te zijn. Toen we bij het vrijwel verlaten terrein aankwamen, stond de beheerder net buiten de poort en we werden vriendelijk verwelkomd. We kregen een uitleg en zelfs de afgesloten kerk en kapel werd voor ons ontsloten.

Ook het kastje, waarin een kinderbeeldje stond, werd voor de gelegenheid open gemaakt. Voor de vertaling van de uitleg waren we afhankelijk van onze begeleidster, die de taal ook niet geheel machtig was, dus de ware betekenis van het beeldje kwam pas jaren later; Na ons bezoek aan Fátima, schonk mijn tante mij een klein beeldje van dit Kindje van Praag, nadat ik haar vertelde dat ik dit beeld ook in Hongarije staat. Door een zoektocht op internet werd mij duidelijk dat het beeldje een kopie was van 'het Kindje Jezus van Praag'. Destijds hoorden we het verhaal dat dit beeldje geschonken was door een Tsjechisch echtpaar om het verlies van hun kindje te transformeren. Deze uitleg raakte mij destijds diep, aangezien ik die dagen al heel sterk de energie van mijn ongeboren kind om me heen voelde.

Een bedevaart of pelgrimage is een (pelgrims)reis naar een plaats die verbonden is met de stichter of een heilige van een religie. Enkele redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om over een hogere waarheid, God of het leven na te denken; om respect te betuigen; om inspiratie te verkrijgen; om tot bezinning te komen of om 'de ervaring'. Toen ik in Hongarije de nagemaakte grot van Lourdes ontwaarde, wist ik dat dit de inlossing was van Maria's belofte aan mij. Mijn bedevaart; mijn Lourdes in de directe omgeving van ons huisje in Hongarije. Het gevoel en de emotie dat ik die dag ervaarde is met geen pen te beschrijven. Hoewel ik de Heilige Bron inmiddels vaker bezocht heb, was deze overweldigende ervaring slechts éénmalig. Een onvervuld verlangen kan immers slechts één maal vervuld worden. Hoewel het wél als zodanig ervaren kan worden, is het niét meer onvervuld.

Hoewel Maria nog steeds een bijzondere plaats in mijn hart heeft, is mij onlangs duidelijk geworden dat ik de plaatsen van haar verschijningen niet hoef te bezoeken om haar liefde te ervaren. Wat mij zelfs opviel tijdens mijn bezoek aan het bedevaartsoord Fátima, is het ontbreken van dit gevoel. Het plein was voor de basiliek was gewoon een plein, de basiliek gewoon een andere kerk en de plaats waar de originele verschijning plaats gevonden had, gewoon een zoveelste beeld van Maria. Het idee om een kaarsje te branden werd al snel teniet gedaan toen ik de plaats aanschouwde die hiervoor bestemd was en meer weg had van een barbecue, dan van een plaats van devotie.

Waar ik die dag het meeste gevoeld heb, was bij de put waar de verschijning van de Engel plaats gevonden zou hebben, en dat kan nog te maken hebben met de ongerepte, mooie landelijke omgeving daarvan, wat weer haakt aan mijn verlangen naar Hongarije. Ik heb geconstateerd dat er een band is tussen Fátima en Hongarije, uitgebeeld door het Hongaarse Monument aldaar. Ik ben van plan die energie terug te voeren door de kaars die ik daar aangeschaft heb aan te bieden aan de beheerder van het Petöfiszállás-Szentkút.

Weer een dubbel gevoel; aan de ene kant voel ik de verwondering bij het bijzondere antwoord op een vraag die ik had, op een moment en plaats dat ik daar geen antwoord op verwachtte. Aan de andere kant staat het ontbreken van 'het speciale gevoel' op een plaats die zo sterk met Maria verbonden is. Wat zich het sterkst aan mij opdrong was overweldigende aanwezigheid van souvenirwinkels, die niets met geloof, maar alles met commercie te maken hebben.

Zelfs de 'Fátima-boodschappen' zeggen mij achteraf niet veel. Ze zijn pas later opgetekend en het geheel riekt sterk naar manipulatie. De boodschap die mij wel in mijn ziel raakte, is de boodschap van Onze Lieve Vrouw van La Salette, Moeder der Verzoening. Wat mij met name aanspreekt zijn de regels in het verslag van Mélanie: "Zij keek me met een tedere goedheid aan, die mij naar haar toe trok. Ik zou me met gesloten ogen in haar armen hebben willen werpen. Ze gaf me de tijd niet dit te doen. Onmerkbaar had de H. Maagd zich van de aarde verheven, een meter, en meer. En, terwijl zij zo een heel klein ogenblik in de lucht bleef zweven, blikte mijn schone Vrouwe naar de hemel, dan naar de aarde aan haar linker en haar rechter zijde. Daarna bezag ze mij met ogen, zo zoet, zo beminnenswaardig, zo goed, dat ik geloofde dat zij me binnen in zich trok. Het leek of mijn hart zich voor haar opende".

De ware Maria-boodschap valt hier duidelijk uit te filteren, en dat is de Liefde die van Maria uitgaat. De Liefde van een Moeder voor al haar kinderen. Deze is onbevooroordeeld en niet gebaseerd op de gedragingen van het kind, maar vormt een rechtstreekse lijn naar de ziel. Hoewel ik op het bedevaartsoord niets bijzonders ervaren heb, heeft dit toch enig inzicht tot gevolg gehad.

Ik begrijp nu ten volle hoe rijk ik ben, dat ik de overweldigende liefde van en voor Maria in mijn hart op kan roepen, waar en wanneer ik maar wil.




Van mijn bedevaart naar Fátima heb ik ook een fotoboek gemaakt.
Dit album opent in een pop-up venster.
Klik op de afbeelding om de online-versie te bekijken.
Xanthe is niet mijn eigen naam, maar de naam waaronder ik schilder, schrijf, dicht, kortom waaronder ik mijn creativiteit naar buiten breng. Aan het voeren van deze naam gaat een hele beleving vooraf, welke ik beschrijf in het artikel: What's in a Name?